قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۸ تا گرد رمد به دیده‌ام بیخته‌اند چون لاله به خون دو چشمم آمیخته‌اند نی نی که به نظاره تو مردم چشم از غایت رشک خون هم ریخته‌اند
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به زیبایی و درد عشق اشاره می‌کند. او می‌گوید اشک‌هایش مانند گل لاله به خون آغشته شده‌اند و به خاطر زیبایی محبوبش، حتی از غصه و حسادت، از چشمش خون جاری شده است. این بیان نشان‌دهنده شدت احساسات و عشق عمیق او است.
هوش مصنوعی: تا زمانی که گرد غم و اندوه از چشمانم برود، مانند لاله‌هایی که در خون آغشته‌اند، چشم‌هایم پر از اشک شده است.
هوش مصنوعی: من به خاطر تماشای تو جانم را از دست می‌دهم و دیگران برای دیدن تو چشمانشان از حسادت اشک می‌ریزند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
* تا خاکِ مرا به قالب آمیخته‌اند،
بس فتنه که از خاک برانگیخته‌اند؛
من بهتر ازین نمی‌توانم بودن
کز بوته مرا چنین برون ریخته‌اند.
صد باره وجود را فرو ریخته‌اند
تا همچو تو صورتی برانگیخته‌اند
سبحان الله ز فرق سر تا قدمت
در قالب آرزوی ما ریخته‌اند
صد پاره وجود را فرو بیخته‌اند
تا مثل تو صورتی برانگیخته‌اند
سبحان الله ز فرق سر تا پایت
در قالب آرزوی من ریخته‌اند
ملک و ملکوت با هم آمیخته اند
نقد جبروت بر سرش ریخته اند
کردند طلسمی به جمال و به کمال
آنگه به در گنج خود آویخته اند
آنی که تمام از نمکت ریخته‌اند
ذرات وجودت ز نمک بیخته‌اند
با شیرهٔ جان‌ها نمک آمیخته‌اند
تا همچو تو صورتی برانگیخته‌اند
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.