قدسی مشهدی » رباعیات » شمارهٔ ۲۶۸

تا گرد رمد به دیده‌ام بیخته‌اند

چون لاله به خون دو چشمم آمیخته‌اند

نی نی که به نظاره تو مردم چشم

از غایت رشک خون هم ریخته‌اند