هوش مصنوعی: شاعر در این شعر احساس غم و اندوهی عمیق را به تصویر می‌کشد که به خاطر نادیدن روشنایی صبح با دل جگر سوخته است. او به نوعی از این حس ناامیدی و دوری از صبح صحبت می‌کند و امیدوار است که اگر سحر به او کمک کند، بتواند با اشعت خورشید، صبح را تجربه کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر احساس غم و اندوهی عمیق را به تصویر می‌کشد که به خاطر نادیدن روشنایی صبح با دل جگر سوخته است. او به نوعی از این حس ناامیدی و دوری از صبح صحبت می‌کند و امیدوار است که اگر سحر به او کمک کند، بتواند با اشعت خورشید، صبح را تجربه کند.
هوش مصنوعی: امشب دل من از غم دوری صبح خونین شده است، انگار صبحی که به دنبالش هستم، به یکباره بی‌خبر از من رفته است.
هوش مصنوعی: اگر در سحرگاه، خورشید به من کمک کند، دامن صبح را از چنگ آن می‌کشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.