|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر به نکاتی درباره عشق و روحانیت اشاره میکند. عشق واقعی مختص افرادی خاص است و نباید به کسانی که فقط ظاهراً عاشق هستند، اتکا کرد. همچنین، صوفیانی که به عمق معارف نپرداختهاند و رندانی که از پارسایی فاصله گرفتهاند، در واقع در معنای واقعی خود خالی هستند. به طور کلی، عشق و حقیقت به تطهیر روح و شناخت عمیق نیاز دارد.
هوش مصنوعی: عاشق واقعی مانند سمندر، که در آتش زندگی میکند و نمیسوزد، وجود ندارد. صوفی نیز اگر نتواند خود را از علایق دنیوی آزاد کند و به عمق معنوی دست یابد، بیفایده است. در واقع، عشق و تصوف خالی از عمق و حقیقت، بیمعناست و هیچ نتیجهای نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: رند کسی است که نه پارسا و خداپرست باشد و زاهد هم اگر در دلش هیچ نوعی از عشق و شهود نباشد، درست نیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.