ای خسته ترا آن سر کو میسازد
زان لب دشنام روبرو میسازد
لب میدهدت شفا ز بیماری چشم
درد او را دوای او میسازد
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر |
|
|
اعلان‌های کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
ای خسته ترا آن سر کو میسازد
زان لب دشنام روبرو میسازد
لب میدهدت شفا ز بیماری چشم
درد او را دوای او میسازد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به عشق و زیبایی اشاره می‌کند که می‌تواند از درد و رنج انسان بکاهد. او می‌گوید که عشق و لبان معشوق قادرند بیماری‌ها را درمان کنند و حتی از دشنام‌ها و خستگی‌ها بهره می‌برند تا فرجا و شفا به ارمغان بیاورند. در نهایت، درد و درمان در کنار یکدیگر قرار دارند.
هوش مصنوعی: ای خسته، آن کسی که در آن کوچه زندگی می‌کند، از آن لب‌های دشنام که به سمت تو می‌آید، میسازد.
هوش مصنوعی: لبخند تو درمانی است برای درد چشم و بهبودی او را ممکن میسازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
گه مجنونم به دشت و کو میسازد
گه معقولم به گفتگو میسازد
گویند که نیکو نبود ساختگی
بس از چه نکوست آنچه او میسازد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.