روزها در طلبت می‌پویم
در فراقت همه شب می‌مویم
قصه شوق تو از خود با خود
دم بدم میشنوم میگویم
در سرا پای بتان حسن ترا
تو بتو موی بمو میجویم
رنگ و بویت ز خیالم نرود
چون شوم گل همه گل میرویم
در غمت بهر وضو وقت نماز
زاب دیده رخ خود میشویم
در تمنای لقایت چون فیض
کو بکو بیسر و پا می‌پویم
سر سودای تو دارم چکنم
میروم میطلبم میجویم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این شعر از عشق و آرزوی وصال معشوق می‌گوید. او روزها و شب‌ها در جستجوی معشوق است و حس و حال شوق و غم او را توصیف می‌کند. در هر گوشه از زندگی‌اش، در ذهن و دلش، یاد و خاطره معشوق را مرور می‌کند و به دنبال او می‌گردد. شاعر به شدت تحت تأثیر زیبایی و حضور معشوق است و در غم او به عبادت و دعا می‌پردازد. به طور کلی، شعر بیانگر احساسات عمیق عاشقانه و longing (دلتنگی) برای وصال است.
هوش مصنوعی: در روزها به دنبال تو هستم و در شب‌ها به خاطر دوری‌ات به فکر فرو میروم.
هوش مصنوعی: هر لحظه داستان عشق و شوق تو را با خودم تکرار می‌کنم و از خودم می‌پرسم.
هوش مصنوعی: من در تمام زیبایی‌های این معشوق، تو را جستجو می‌کنم و به دنبال تو هستم، مثل اینکه مو را به مو می‌سنجم.
هوش مصنوعی: رنگ و بوی تو از فکر و خاطرم نمی‌رود، زیرا همیشه در دل به یاد تو زندگی می‌کنم و همچون گلی همیشه در حال شکوفایی هستم.
هوش مصنوعی: در زمان غم و اندوه تو، برای وضو گرفتن هنگام نماز، آب صورت خود را می‌شوییم.
هوش مصنوعی: در آرزوی دیدار تو، مانند فیض، بیسر و پا به دنبال تو می‌گردم.
هوش مصنوعی: دل درگیر عشق تو دارم، به هر سو میروم و تو را میطلبم و جستجو می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.