ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۸ ای ساقی گلرخ بیار آن آب آتش فام را غائب مدار از دست می در بزم خسرو جام را آن خسرو خسرو نشان توکال قُتلُغ کز فلک ناهید بهر مطربی آید به بزمش نام را
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ساقی می‌خواهد که آبی با رنگ آتشین را به او بدهد و در مراسم بزم خسرو، شراب را از او دور نکند. خسرو، که ویژگی‌های برجسته‌ای دارد، به دوستش توکال دعوت می‌کند که به این بزم بیاید و با نامش در این محفل حضور یابد.
هوش مصنوعی: ای ساقی زیبای من، آن نوشیدنی پرشور و آتشین را برایم بیاور و آن را از دست من دور نکن تا در مهمانی خسرو، جامم را پر کنم.
هوش مصنوعی: آن پادشاه با شکوه که نشان توکال است، همچون مرگ آسمانی که برای مطرب‌ها به جشنش می‌آید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.