ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۶۰۴ کو بخت که از جهان بیابم بهره وز گردش آسمان بیابم بهره نی نی همه کارها بکامم شده گیر کو عمر که تا از آن بیابم بهره
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از نداشتن خوشبختی و بهره‌مندی از زندگی شکایت می‌کند. او آرزو دارد که از دنیا و گردش زمان بهره‌برداری کند، اما احساس می‌کند که همه چیز بر وفق مرادش نیست و به دنبال عمر مفید و خوشی می‌گردد که نتوانسته به دست آورد.
هوش مصنوعی: بخت و اقبال مرا کجا می‌توانم پیدا کنم تا از جهان و تغییرات آسمان چیزی به دست آورم؟
هوش مصنوعی: همه کارها به خواسته و میل من انجام شده، اما کجا است عمر که بتوانم از آن بهره‌مند شوم؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.