|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از عیب و گناهکاری انسان صحبت می‌کند و می‌پرسد که هدف انسان از این تبهکاری چیست. او به نشانه‌های پیری و تغییرات ظاهری اشاره می‌کند و بیان می‌کند که با وجود گذر زمان و رنگ باختن زندگی، همچنان این سیهکاری و خطاها ادامه دارد. به عبارتی، شاعر به تناقض میان زیبایی‌های ظاهری و زشتی‌های درون انسان اشاره می‌کند و از روند زمان و عواقب اعمال ناپسند می‌گوید.
هوش مصنوعی: ای دل، چرا در طول زندگی‌ات همیشه در حال کج‌رفتاری هستی؟ و چه دلیلی دارد که همچنان به فکر اعمال نادرست هستی؟
هوش مصنوعی: آسمان پر از رنگ، به چشمان سرخ تو اهمیت نمی‌دهد. چگونه می‌توانی با موی سپیدت، این کار ناپسند را انجام بدهی؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.