هوش مصنوعی: شعر به عشق و محبت یک پدر نسبت به فرزندش اشاره دارد. پدر فرزندش را گنجینه عمر و گل زندگی‌اش می‌داند و ابراز علاقه عمیق خود را نسبت به او بیان می‌کند. همچنین، او به پیوند دلش با فرزندش اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی در لحظه جدایی از زندگی، عشق و علاقه‌اش به او پابرجاست.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شعر به عشق و محبت یک پدر نسبت به فرزندش اشاره دارد. پدر فرزندش را گنجینه عمر و گل زندگی‌اش می‌داند و ابراز علاقه عمیق خود را نسبت به او بیان می‌کند. همچنین، او به پیوند دلش با فرزندش اشاره می‌کند و می‌گوید که حتی در لحظه جدایی از زندگی، عشق و علاقه‌اش به او پابرجاست.
هوش مصنوعی: ای فرزند عزیز حسن، تو خستگی دل و نتیجه عمر من هستی و بهترین و زیباترین میوه زندگی‌ام به شمار می‌آیی.
هوش مصنوعی: من در روزی که از جان و بدن خود جدا شوم، با دل و احساس خود به عشق تو وصل می‌شوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
یا رب ز گناه زشت خود منفعلم
وز قول بد و فعل بد خود خجلم
فیضی به دلم ز عالم قدس رسان
تا محو شود خیال باطل ز دلم
بگسست ز صحبت من آن دل گسلم
مالید بزیر چای محنت چو گلم
هر شب گردد خیال او گرد دلم
الحق ز مراعات خیالش خجلم !
جان خواست ز من دوش بت دلگسلم
گفتم بدهم باز نفرمود دلم
یعنی نرسد به وصل رویش بی جان
واکنون که برم جان که ز رویش خجلم
از بس که جفا کند بت دلگسلم
از کردۀ دوست پیش دشمن خجلم
وین اشک که بر چشم خودش کردم جای
او نیز چو یار رفت در خون دلم
فرزند اعز محمد ایجان و دلم
مقصود توئی ز هستی آب و گلم
در جان زده ئی چنگ و گر نه ز غمت
بیم است که هر دمش ز تن بر گسلم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.