ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۴۵۹ علمی که ترا می نرساند به کمال مالی که ترا می نکند نیکو حال بگریز از آن علم و از آن مال ببر کآن علم ضلال آمد و آن مال وبال
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر این نکته هستند که علمی که به کمال انسان نمی‌انجامد و مالی که به بهبود حالت انسان کمک نمی‌کند، بی‌فایده و مضر هستند. بنابراین باید از این نوع علم و مال دوری جست، زیرا آنها می‌توانند انسان را به گمراهی و مشکلات دچار کنند.
هوش مصنوعی: دانشی که تو را به کمال نمی‌رساند و ثروتی که وضعیت تو را بهتر نمی‌کند، ارزشی ندارند.
هوش مصنوعی: از علم و مال دنیا دوری کن، زیرا آن علم می‌تواند گمراه‌کننده باشد و آن مال بار سنگینی برای تو به همراه خواهد داشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سه چیز ببرد از سه چیز تو وصال
از رخ گل و از لب مل و از روی جمال
سه چیز ببرد از سه چیزم همه سال
از دل غم و از رخ نم و از دیده خیال
هر نَعت که از قبیل خیرست و کمال
باشد ز نُعوت ذات پاک متعال
هر وصف که در حساب شرّست و وبال
دارد به قصور قابلیات مآل
در هجر همی بسازم از شرم خیال
در وصل همی بسوزم از بیم زوال
پروانه شمع را همین باشد حال
در هجر نسوزد و بسوزد ز وصال
از حمله سمند تو ، ز آسیب نعال
لرزان کند اجزای زمین از زلزال
وز هیبت تیغ تو عدو را مه و سال
الماس رود بجای خون از قیفال
نسگالیده وصال آن مه نیک سگال
افکنده بند با طرب و حسن و جمال؟
هر چند وصال خوش بود در همه حال
خوشتر نبود ز ناسگالیده وصال
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.