هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از غم و اندوه عمیق خود صحبت می‌کند. او بیان می‌کند که چشمانش به قدری پر از اشک است که مانند رودخانه‌ای جاری می‌شود و این اشک‌ها همانند خون بر برگ‌های زریر (طلایی) می‌ریزد. هر شام که به یاد کسی خاص می‌افتد، اشک‌هایش مانند سپیده‌دمی خونین از چشمانش سرازیر می‌شود. به طور کلی، این شعر حاکی از اندوه و یادآوری خاطرات تلخ است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از غم و اندوه عمیق خود صحبت می‌کند. او بیان می‌کند که چشمانش به قدری پر از اشک است که مانند رودخانه‌ای جاری می‌شود و این اشک‌ها همانند خون بر برگ‌های زریر (طلایی) می‌ریزد. هر شام که به یاد کسی خاص می‌افتد، اشک‌هایش مانند سپیده‌دمی خونین از چشمانش سرازیر می‌شود. به طور کلی، این شعر حاکی از اندوه و یادآوری خاطرات تلخ است.
هوش مصنوعی: وقتی اشک من از چشمانم مانند جیحون (رود بزرگ) به زمین بریزد، بر برگ زریر (یک نوع درخت) مانند آب طبر (آب خونی که از زخم می‌ریزد) بریزد.
هوش مصنوعی: هر وقت شب به یاد او می‌افتم، مثل صبح که آسمان سرخ می‌شود، اشک از چشمانم می‌ریزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.