گنجور

 
 
 
مولانا

در سلسله‌ات هر آنکه پا بست شود

گر فانی و گر نیست بود هست شود

می‌فرمائی که بی‌خود و مست مشو

ناچار هر آنکه می‌خورد مست شود

غالب دهلوی

هر چند خرد ز تاب می پست شود

وز ضعف خرد وهم قویدست شود

هر کس که خرد دارد ازین جوهر ناب

آن مایه چرا خورد که بدمست شود؟

مشابه‌یابی بر اساس وزن و قافیه