ابن یمین » دیوان اشعار » رباعیات » شمارهٔ ۲۴۰ باد از رخ گل چو برقع نازکشاد بلبل بغزل خواندنش آواز گشاد خرم دل آنک در هوای گل و مل پرواز کنان بال طرب باز گشاد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر زیبایی گل را توصیف می‌کند که مانند برقع زیبای یک دختر نازک‌نارنجی است. بلبل با خواندن غزل‌های عاشقانه آواز می‌خواند و دلشاد از هوای گل و مِل، با شادی و شوق پرواز می‌کند و بال‌هایش را به نشانه‌ی طرب باز می‌کند.
هوش مصنوعی: باد، هنگامی که به صورت گل می‌وزد، همچون برقع زیبای او را کنار می‌زند و بلبل با صدای خود شروع به خواندن غزل می‌کند.
هوش مصنوعی: دل شاد و خرم آنجاست که در هوای گل و لطافت زندگی، با شادی و عشق پرواز کند و آزادانه به آرزوهای خود بپردازد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.