هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از غم و اندوه خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حالش به قدری بد است که حتی جسمش از غم باریک‌تر شده است. او به زیبایی ماه شب چهاردهم اشاره می‌کند که از حال او بی‌خبر است. در نهایت، شاعر به تضاد بین شادی‌های زیبای طبیعت و دردی که در دل خود احساس می‌کند، اشاره می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از غم و اندوه خود سخن می‌گوید و بیان می‌کند که حالش به قدری بد است که حتی جسمش از غم باریک‌تر شده است. او به زیبایی ماه شب چهاردهم اشاره می‌کند که از حال او بی‌خبر است. در نهایت، شاعر به تضاد بین شادی‌های زیبای طبیعت و دردی که در دل خود احساس می‌کند، اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: تن من در غم او به اندازه‌ی هلالی باریک است و این ماه شب چهاردهم از حال من بی‌خبر است.
هوش مصنوعی: او با خنده‌اش همچون گل و ابر به من می‌خندد، در حالی که من از گریه و درد دل رنج می‌کشم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شنگرف چکانیده ترا بر شکرست
مشکین زلفت شکسته گرد قمرست
حورات مگر مادر و غلمان پدرست
کاین صورت تو ز آدمی خوبترست
در عالم اگر فلک اگر ماه و خورست
از بادهٔ مستی تو پیمانه خورست
فارغ زجهانی و جهان غیر تو نیست
بیرون زمکانی و مکان از تو پرست
ای شاه ز بزم تو جهان را خبرست
در بزم تو امشب آفتاب دگرست
وین آتش کاسمان ازو در خطرست
چون بنگرم از هیبت تو یک شررست
فرمان تو بر جهان قضای دگرست
کلک تو گره‌گشای بند قدرست
هر نامه که در نظم امور بشرست
توقیع برو ابوالمعالی عمرست
عشق رخ تو که کیمیای خطرست
از یک جو او دو کون زیر و زبرست
چون سرپیچم از تو چو هر روز مرا
همچون رخ تو، عشق رخت، تازهترست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.