گنجور

 
ابن یمین

چه خوش بودی ایدل درین دیر فانی

که کس را بکس آشنائی نبودی

و گر بودی آنگه بیاران یکدل

فلک را سر بیوفائی نبودی

خوشست آشنائی بهم اهل دلرا

چه بودی که رسم جدائی نبودی