|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت از شاعر به زیبایی وصف کلام و کلمات فصیح است. شاعر به مخاطب میگوید که مانند دریا، کلام او پر از زیبایی و غنای لغات است و هر لحظه مانند حبابهایی که از دریا برمیآید، کلمات جدید و دلنشینی به وجود میآورد. در اینجا، شاعر به ارزش و غنای کلام خود اشاره دارد و بیان میکند که کلمات او به قدری زیاد و دلانگیز هستند که به نظر نمیرسد هیچگاه به پایان برسند.
هوش مصنوعی: ای دانایی، بشنو خبری که از واژههای زیبا و فصیح همواره مانند دریای عمان، با گنجینههای ارزشمند و گرانبها همراه است.
هوش مصنوعی: هر بار که از ذات تو (دریای طبع تو) چیزی به وجود میآید، صدها حباب به وجود میآید، ولی هیچگاه تو را چون جواهر پاک و باارزش نمیبیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.