هوش مصنوعی: این شعر به بررسی خطرات ناشی از خودپسندی و غرور در اثر عبادت بیش از حد می‌پردازد. شاعر هشدار می‌دهد که فردی که به عبادت خود مغرور شود، به مانند عزازیل (شیطان) می‌شود و مستحق لعن و نفرین می‌گردد. همچنین بیان می‌کند که اگر خداوند بر خطاهای بندگانش عفو نکند، نمی‌توان به مفهوم واقعی عفو دست یافت. در نهایت، به این نکته تأکید دارد که گناهان انسان‌ها می‌تواند به راحتی بخشیده شود، اما غرور در طاعت می‌تواند به عواقب خطرناکی منجر شود.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی خطرات ناشی از خودپسندی و غرور در اثر عبادت بیش از حد می‌پردازد. شاعر هشدار می‌دهد که فردی که به عبادت خود مغرور شود، به مانند عزازیل (شیطان) می‌شود و مستحق لعن و نفرین می‌گردد. همچنین بیان می‌کند که اگر خداوند بر خطاهای بندگانش عفو نکند، نمی‌توان به مفهوم واقعی عفو دست یافت. در نهایت، به این نکته تأکید دارد که گناهان انسان‌ها می‌تواند به راحتی بخشیده شود، اما غرور در طاعت می‌تواند به عواقب خطرناکی منجر شود.
هوش مصنوعی: هر کسی که به خاطر زیاد اطاعت کردن به خودش ببالد و به خود ببالد، مثل عزازیل (شیطان) می‌شود و مستحق لعنت و نفرت می‌گردد.
هوش مصنوعی: اگر گناه ما را که به راحتی به وجود آمده است، به وسیله طاعت و بندگی خود جبران کنی، می‌توانی در یک لحظه آن را اصلاح کنی.
هوش مصنوعی: هر خطایی که بنده خدا انجام بدهد، نمی‌توان او را بخشید مگر اینکه خود خداوند او را بیامرزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.