هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر حالتی از غم و اندوه هستند. شاعر به تمسخر گروهی می‌پردازد که به بدنی می‌خندند که روحش از آن جدا شده است. این افراد به نوعی در جهل خود اقامت دارند و وقتی که به مقصدی می‌رسند، بر آنچه که از دست داده‌اند، گریه می‌کنند. در واقع، مضمون شعر نشان‌دهنده غفلت و نادانی انسان‌ها و آگاهی نسبت به فقدان و مرگ است.
هوش مصنوعی: همه انسان‌ها در این دنیا مانند مسافرانی هستند که در مسیر سفر خود از نادانی و ignorance خود بی‌خبرند. وقتی به مقصد نهایی می‌رسند، ناگهان به فکر آن می‌افتند و برای فرصت‌هایی که از دست داده‌اند، غمگین می‌شوند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات بیانگر حالتی از غم و اندوه هستند. شاعر به تمسخر گروهی می‌پردازد که به بدنی می‌خندند که روحش از آن جدا شده است. این افراد به نوعی در جهل خود اقامت دارند و وقتی که به مقصدی می‌رسند، بر آنچه که از دست داده‌اند، گریه می‌کنند. در واقع، مضمون شعر نشان‌دهنده غفلت و نادانی انسان‌ها و آگاهی نسبت به فقدان و مرگ است.
هوش مصنوعی: بدا به کسانی که با حکمت و فهم خود می‌خندند به حال افرادی که روحشان از بدنشان جدا شده است و دیگر روی زمین نیستند.
هوش مصنوعی: همه انسان‌ها در این دنیا مانند مسافرانی هستند که در مسیر سفر خود از نادانی و ignorance خود بی‌خبرند. وقتی به مقصد نهایی می‌رسند، ناگهان به فکر آن می‌افتند و برای فرصت‌هایی که از دست داده‌اند، غمگین می‌شوند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.