هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان حال و وضعیت خود می‌پردازد و به نوعی به انزوا و تنهایی خود اشاره می‌کند. او تأکید می‌کند که هیچ‌کس مانند او شرایط و ویژگی‌های خاصی ندارد و از دیگران می‌خواهد که در دین و آیین خود بی‌توجه به او باقی بمانند. به عبارتی، او بیان می‌کند که هیچ‌کس نمی‌تواند حال او را درک کند و باید خود را از دیگران جدا بداند.
هوش مصنوعی: هیچ کس به اندازه من در جهان نشناخته شده نیست؛ بنابراین، با پیروی از شیوه‌های من، به دیگران نپیوند. در دین و آئین نیز، از رویه‌های خاص خود پیروی کن و از دیگران دوری کن.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به بیان حال و وضعیت خود می‌پردازد و به نوعی به انزوا و تنهایی خود اشاره می‌کند. او تأکید می‌کند که هیچ‌کس مانند او شرایط و ویژگی‌های خاصی ندارد و از دیگران می‌خواهد که در دین و آیین خود بی‌توجه به او باقی بمانند. به عبارتی، او بیان می‌کند که هیچ‌کس نمی‌تواند حال او را درک کند و باید خود را از دیگران جدا بداند.
هوش مصنوعی: هیچ کس به اندازه من در جهان نشناخته شده نیست؛ بنابراین، با پیروی از شیوه‌های من، به دیگران نپیوند. در دین و آئین نیز، از رویه‌های خاص خود پیروی کن و از دیگران دوری کن.
هوش مصنوعی: هر کسی که حال و روز موش را درک نکند، حقیقت را نمی‌داند و از اصول و روش‌های صحیح زندگی بی‌بهره است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
مرا بردن به مهد خسرو آیین
شبستان را به من کردن نو آیین
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.