هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و رنجی که زیبایی‌های محبوبان (بتان) به او وارد کرده‌اند سخن می‌گوید. او با اشاره به احساسات خود، از کسالت و خجالتش در آینده هنگامی که دیگران برایش نامه می‌خوانند، ابراز نگرانی می‌کند و می‌گوید که پر از شرمندگی و غم است. در کل، احساساتی چون ناکامی عشق و دلتنگی در این ابیات مشهود است.
هوش مصنوعی: به خاطر زخم‌هایی که از بی‌رحمی معشوقان خورده‌ام، دل من به شدت رنجور و غمزده شده است. داغی که بر دل دارم، مانند رد پای لاله بر زمین دیده می‌شود و نشان از درد و رنجی عمیق دارد.
میلاد مختاری در ۵ سال و ۱۰ ماه قبل، یکشنبه ۲۷ مرداد ۱۳۹۸، ساعت ۱۱:۳۱ نوشته:
در کتاب چاپی قدیمی موجود مصرع پایانی اینگونه آمده است که به نظر صحیح تر می آید(حداقل با توجه به قدیمی بودن مجلد): « مو از خجلت سری در پیش دیرم » کتاب 400 ترانه از باباطاهر عریان، نشر یاسین و ندا، چاپخانه بهرام، چاپ اول - 22 بهمن 67
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و رنجی که زیبایی‌های محبوبان (بتان) به او وارد کرده‌اند سخن می‌گوید. او با اشاره به احساسات خود، از کسالت و خجالتش در آینده هنگامی که دیگران برایش نامه می‌خوانند، ابراز نگرانی می‌کند و می‌گوید که پر از شرمندگی و غم است. در کل، احساساتی چون ناکامی عشق و دلتنگی در این ابیات مشهود است.
هوش مصنوعی: به خاطر زخم‌هایی که از بی‌رحمی معشوقان خورده‌ام، دل من به شدت رنجور و غمزده شده است. داغی که بر دل دارم، مانند رد پای لاله بر زمین دیده می‌شود و نشان از درد و رنجی عمیق دارد.
هوش مصنوعی: زمانی که فردا کسانی که نامه‌ها را می‌خوانند به مطالعه نامه‌ها مشغول شوند، من با شرمندگی سرم را پایین می‌اندازم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.