ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۷۱ از حمله سمند تو ، ز آسیب نعال لرزان کند اجزای زمین از زلزال وز هیبت تیغ تو عدو را مه و سال الماس رود بجای خون از قیفال
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به تمجید از قدرت و شجاعت یک جنگجو اشاره دارد. حمله او مانند سمند خشمگین است که زمین را از لرزه می‌اندازد و دشمنان را به وحشت می‌اندازد. تیغ او آنقدر ترسناک و قوی است که مانند الماس می‌درخشد و دشمنان را به عقب می‌رانند.
هوش مصنوعی: حمله سمند تو باعث می‌شود که زمین به لرزش بیفتد و از این لرزش اجزای آن آسیب ببینند.
هوش مصنوعی: از ترس تیغ تو، دشمنان مانند مه و سال الماس از سر بریدن فرار می‌کنند و به جای خون، جواهرات می‌ریزند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
سه چیز ببرد از سه چیز تو وصال
از رخ گل و از لب مل و از روی جمال
سه چیز ببرد از سه چیزم همه سال
از دل غم و از رخ نم و از دیده خیال
هر نَعت که از قبیل خیرست و کمال
باشد ز نُعوت ذات پاک متعال
هر وصف که در حساب شرّست و وبال
دارد به قصور قابلیات مآل
در هجر همی بسازم از شرم خیال
در وصل همی بسوزم از بیم زوال
پروانه شمع را همین باشد حال
در هجر نسوزد و بسوزد ز وصال
اندر خوبی ترا فزودست جمال
در فبضۀ آن کمان ابروی تو خال
از مشک ستاره ایست بر چرخ جلال
کز غالیه در دو ظرف دارد و هلال
نسگالیده وصال آن مه نیک سگال
افکنده بند با طرب و حسن و جمال؟
هر چند وصال خوش بود در همه حال
خوشتر نبود ز ناسگالیده وصال
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.