هوش مصنوعی: این بیت شعر به تفکر درباره زندگی و مرگ اشاره دارد. شاعر از انسان می‌پرسد که تا کی قرار است فقط به تماشای دنیا بپردازد و در بند جسم و روح خود باشد. او به این نکته اشاره می‌کند که انسان باید به حقیقت مرگ توجه کند و فریب احساس جاودانگی را نخورد.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که چگونه می‌توان همواره به تماشای جهان پرداخت و از بندهای جسم و روح رها بود. به نوعی، شاعر از فرد می‌پرسد که چه زمانی می‌خواهد با نادیده گرفتن این محدودیت‌ها زندگی کند و از زیبایی‌های زندگی بهره‌مند شود.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این بیت شعر به تفکر درباره زندگی و مرگ اشاره دارد. شاعر از انسان می‌پرسد که تا کی قرار است فقط به تماشای دنیا بپردازد و در بند جسم و روح خود باشد. او به این نکته اشاره می‌کند که انسان باید به حقیقت مرگ توجه کند و فریب احساس جاودانگی را نخورد.
هوش مصنوعی: این شعر به این معناست که چگونه می‌توان همواره به تماشای جهان پرداخت و از بندهای جسم و روح رها بود. به نوعی، شاعر از فرد می‌پرسد که چه زمانی می‌خواهد با نادیده گرفتن این محدودیت‌ها زندگی کند و از زیبایی‌های زندگی بهره‌مند شود.
هوش مصنوعی: تو حتی برای مرگ خودت هم اهمیت قائل نیستی و فکر می‌کنی که برای همیشه خواهی زیست.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا کی به نظارهٔ جهان خواهی زیست
فارغ ز طلسم جسم و جان خواهی زیست
یک ذرّه به مرگِ خویشتن برگت نیست
پنداشتهای که جاودان خواهی زیست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.