هر که‌را عقل است و دانش ای عزیز

دور باید بودنش از چار چیز

کار خود با ناسزا نکند رها

مردمی نکند به جای ناسزا

عقل داری؛ میل بدکاری مکن

زین چو بگذشتی سبکساری مکن

تا شوی بیش از همه در روزگار

دست بر نان و نمک بگشاده‌دار

تا تو باشی در زمانه دادگر

زیردستان را نکو دار ای پسر

هر که در پند خود آمد استوار

پند او را دیگران بندند کار

هر که از گفتار خود باشد ملول

قول او را دیگران نکنند قبول

هرچه باشد در شریعت ناپسند

گرد او هرگز مگرد ای هوشمند

تا صواب کار بینی سر به‌سر

بر مراد خود مکن کار ای پسر