طالبی مطلوب را گم کرده بود
روز و شب سر در جهان آورده بود
از غم جان وجهان بفریفته
در جهان میرفت جانی شیفته
پای از سر در طلب نشناخت او
خویش را نعلین آهن ساخت او
پس جهان صدباره چون پیموده کرد
ای عجب نعلین آهن سوده کرد
ذره ذره گشت در راهی دراز
آهن نعلین او بی دلنواز
گرچه بسیاری بگشت از درد او
هم نیافت از هیچ راهی گرد او
عاقبت در پیش او آمد سه راه
بر سر هر راه او خطی سیاه
بر سر یک ره نوشته کای غلام
گر فرو آئی بدین ره تو تمام
گرچه این راهیست دشوار و دراز
هم برآئی عاقبت زین راه باز
بر ره دیگر نبشته کای سلیم
گر فرو آئی بدین راه عظیم
یا برآئی زین ره آخر ناگهان
یا ازین جا برنیائی جاودان
بر سیم بنبشته بدکای مرد پاک
گر فرود آئی بدین راه هلاک
برنیائی تا ابد هرگز دگر
نه نشان از تو بماند نه خبر
محو گردی گم شوی ناچیز هم
زین چه فانی تر بود آن نیز هم
گفت چون در وصال اومید نیست
کار جز نومیدی جاوید نیست
این سیم راهست راه من مدام
این بگفت و شد در آن ره والسلام
راه اول در شریعت رفتن است
در عبادت بی طبیعت رفتن است
پس دوم راهت طریقت آمدست
ور سیم خواهی حقیقت آمدست
در حقیقت گر قدم خواهی زدن
محو گردی تا که دم خواهی زدن
هر که در راه حقیقت زد دو گام
تا ابد نابود گردد والسلام
گام اول را زخود مطلق شود
پس بدیگر گام محو حق شود
هر کرا زآنجایگه بوئی بود
در نگنجد گر همه موئی بود
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به مسافرِ جویای حقیقت اشاره می‌کند که از گم کردن راه اصلی زندگی‌اش رنج می‌برد. او در تلاش است تا به شناختی عمیق و واقعی برسد، اما در مسیر خود با مشکلات و دردسرها مواجه می‌شود. در نهایت، او به سه راه می‌رسد که هر کدام به سرنوشت‌های متفاوتی منجر می‌شود.
اولین راه، شریعت و عبادت است که با وجود سختی، به آرامش می‌انجامد. دومین راه، طریقت و سیر و سلوک معنوی است که نیازمند تسلیم و خود فراموشی است. سومین راه، حقیقت است که نهایتاً به محو شدن در ذات خداوند می‌انجامد. شاعر با بیان این مفاهیم، به جستجوی معانی عمیق زندگی و ضرورت تسلیم به حقیقت اشاره می‌کند و می‌خواهد بگوید که تنها با گذر از مراحل ابتدایی و فانی شدن در حق می‌توان به درک ژرف‌تری از وجود دست یافت.
هوش مصنوعی: کسی که در جستجوی چیزی ارزشمند و مورد نظر است، روز و شب در تلاش و کوشش برای پیدا کردن آن می‌باشد، اما همچنان آن را نمی‌یابد و در جهانی پر از سر و صدا و شلوغی به سر می‌برد.
هوش مصنوعی: به خاطر اندوه، جان و جهان را از دست داده و در این دنیا، همواره نوری عاشقانه در حال حرکت است.
هوش مصنوعی: او برای جستجوی خود از سر و قدمش غافل شده و بی‌خبر از هویت واقعی‌اش، پاهایش را همچون نعلینی از آهن ساخته است.
هوش مصنوعی: جهان بارها و بارها چرخیده است و هر بار تغییراتی در آن ایجاد شده است. جالب اینجاست که این تحولات به گونه‌ای است که مانند نعلین‌های آهنی که ساییده و کهنه شده‌اند، نشان‌دهنده تغییرات و گذر زمان هستند.
هوش مصنوعی: ذره ذره در یک مسیر طولانی حرکت کرد و نعلین او بدون اینکه دل را نوازش کند، آهنی بود.
هوش مصنوعی: اگرچه بسیاری از مردم به خاطر درد او گشت و گذار کردند، اما هیچ‌کدام نتوانستند به راهی برای حل مشکل او برسند.
هوش مصنوعی: نهایتا، زمانی که پیش او رسید، سه مسیر در مقابلش قرار گرفت و در ابتدای هر کدام از این مسیرها، خطی سیاه کشیده شده بود.
هوش مصنوعی: در انتهای یک مسیر نوشته شده است که ای بنده، اگر بر این راه قدم بگذاری، همه چیز برای تو فراهم خواهد شد.
هوش مصنوعی: با وجود اینکه این مسیر سخت و طولانی است، اما در نهایت تو می‌توانی از این راه عبور کنی و به مقصد برسی.
هوش مصنوعی: ای فرد پاک و درستکار، اگر در این مسیر بزرگ پا گذاشتی و شتابان به سوی آن آمدی، بدان که در این راه مهم و برجسته، باید قدمی بزرگ برداری.
هوش مصنوعی: به ناگاه ممکن است از این مسیر بیرون بیایی یا اینکه برای همیشه از اینجا خارج نشوی.
هوش مصنوعی: اگر بر رشته‌ی سیمی که به دست مرد پاک نوشته شده، فرود آید، به این مسیر هلاک خواهد شد.
هوش مصنوعی: هرگز نشانی از تو باقی نخواهد ماند و هیچ خبری از تو به جا نخواهد ماند.
هوش مصنوعی: اگر به طور کلی محو و ناپدید شوی، در واقع نشانه‌ای از عجز و کم‌ارزشی تو خواهد بود. آیا چیزی می‌تواند ناپایدارتر از این وضعیت وجود داشته باشد؟
هوش مصنوعی: در صورتی که امیدی به وصال او وجود نداشته باشد، جز ناامیدی دائمی چیزی دیگر نخواهیم داشت.
هوش مصنوعی: این مسیر همیشه راه من است. او این را گفت و در آن مسیر ادامه داد و به پایان رسید.
هوش مصنوعی: پیشروی در مسیر دین به معنای انجام عبادت است، اما اگر بدون توجه به طبیعت و ویژگی‌های انسانی خود این کار را انجام دهیم، ممکن است دچار مشکلاتی شویم.
هوش مصنوعی: اگر به دنبال حقیقت هستی، باید از طریق طریقت و راه معنوی قدم برداری.
هوش مصنوعی: اگر واقعاً می‌خواهی قدمی برداری، باید خود را ناپدیده کنی تا زمانی که بخواهی حرفی بزنی.
هوش مصنوعی: هر کسی که در مسیر حقیقت قدمی بردارد، تا ابد از بین خواهد رفت و دیگر وجود نخواهد داشت.
هوش مصنوعی: نخستین قدم را باید از خود رها کرد تا در گام‌های بعدی، وجود حقیقی و الهی در وجود تو ناپدید شود.
هوش مصنوعی: هر کسی که از آن جا رایحه‌ای بگیرد، حتی اگر کوچک باشد، در او نمی‌تواند محدود شود، حتی اگر همه چیز او مو باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.