|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تأمل در وجود انسان و رابطه‌ی میان جان و تن می‌پردازد. شاعر بیان می‌کند که برای وجود خود نیازمند یک پیوند عمیق بین روح (جان) و جسم (تن) است و به این نکته اشاره دارد که درک واقعی از خود، فرایند پیچیده‌ای است. او همچنین از ناآگاهی نسبت به خویشتن و وابستگی یکسانی که بین جنبه‌های مختلف وجودش وجود دارد صحبت می‌کند. به طور کلی، شعر بیانگر جستجو برای شناخت خود و نیاز به هماهنگی بین جنبه‌های مختلف وجود انسان است.
هوش مصنوعی: این جمله به این معناست که وجود من باید از هر جنبه‌ای فراتر از خودم باشد. به عبارت دیگر، برای اینکه وارد دنیای واقعی بشوم و وجودم معنا پیدا کند، باید از قید و بندهای خودم آزاد شوم. در اینجا، اشاره به این است که برای درک واقعی و عمیق از وجود، باید فراتر از خودخواهی‌ها و تعصبات شخصی حرکت کنم.
هوش مصنوعی: من از خودم بیخبرم و در عین حال با خودم هستم. برای درک بهتر خودم باید به خوددرونی‌ام توجه کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.