|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات به ناکامی و بندگی انسان در دنیای مادی اشاره دارد. شاعر از یک شخص دعوت میکند که به درون خود و ماهیت وجودیاش نگاه کند. او بر این باور است که هر کس در این دنیا درگیر مسائل و جنبههای مختلف زندگی است، اما خود او فقط به خود و هویتش توجه کرده است. در نهایت، اشاره به این دارد که هر کس بسته به خواستهها و آرزوهای خود، در دنیای خود محبوس است.
هوش مصنوعی: ای کسی که در این دنیای محصور گیر کردهای و در میان خوبیها و بدیها، منفعت و زیان در بلاتکلیفی هستی.
هوش مصنوعی: من از خودم و هویتم غافل نیستم و تمام توجهام به آن است، اما تو در چیزهایی که به پایان رسیده یا تمام شده، گیر کردهای.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.