هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و غم عشق صحبت می‌کند که او را در طول شب آزار می‌دهد. او مانند یک چراغ مرده است که روشنایی ندارد و تنها از سوز دل رنج می‌برد. به این ترتیب، شاعر به تناقض احساساتش اشاره می‌کند که شب‌ها در غم عشق و روزها در سوز و آرامش می‌گذرانند.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از درد و غم عشق صحبت می‌کند که او را در طول شب آزار می‌دهد. او مانند یک چراغ مرده است که روشنایی ندارد و تنها از سوز دل رنج می‌برد. به این ترتیب، شاعر به تناقض احساساتش اشاره می‌کند که شب‌ها در غم عشق و روزها در سوز و آرامش می‌گذرانند.
هوش مصنوعی: دل من به خاطر عشق کسی که قلبم را تسخیر کرده، تمام شب در اندوه به سر می‌برد و از آتش درونم هر لحظه شعله‌ور می‌شود.
هوش مصنوعی: من مانند چراغی خاموش هستم که در تمام طول شب زنده‌ام، و از درد وعذاب مانند شمعی هستم که تا صبح در رنج و سوز وجود دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شمع آمد و گفت: میفروزم همه شب
کز سوختن است همچو روزم همه شب
هر چند زبان چرب دارم همه روز
از چرب زبانی است سوزم همه شب
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.