عطار » مختارنامه » باب سی و پنجم: در صفت روی و زلف معشوق » شمارهٔ ۷۰ تا در سرِ زلفت خم و تاب افکندی این سوخته را دل به عذاب افکندی از زلفِ سیاهِ تو جهان تیره از آنست کان زلفِ سیه بر آفتاب افکندی
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر به زیبایی و دلربایی زلف محبوب اشاره می‌کند و می‌گوید که با خم و تاب زلفش دل او را به عذاب می‌اندازد. او همچنین بیان می‌کند که زلف سیاه محبوب باعث تیره شدن جهان شده و این زیبایی را به آفتاب تشبیه می‌کند.
هوش مصنوعی: زمانی که با پیچ و خم موی تو بازی کردی، دل این عاشق را به عذابی عمیق دچار کردی.
هوش مصنوعی: زلف‌های سیاه تو باعث تیره‌گی و تاریکی دنیا شده، زیرا این زلف‌ها نور خورشید را پوشانده‌اند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.