هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و وابستگی عمیق خود به معشوق سخن میگوید. او بیان میکند که عشقش مانند یک پرده بر دوش معشوق است و جانش به خاطر عشق به او از دنیا بیخبر و مدهوش شده است. همچنین اشاره میکند که مانند دیگران، همگی در زیباییهای معشوق غرق شده و به او نگاه میکنند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از عشق و وابستگی عمیق خود به معشوق سخن میگوید. او بیان میکند که عشقش مانند یک پرده بر دوش معشوق است و جانش به خاطر عشق به او از دنیا بیخبر و مدهوش شده است. همچنین اشاره میکند که مانند دیگران، همگی در زیباییهای معشوق غرق شده و به او نگاه میکنند.
هوش مصنوعی: ای تو که چو ترکانی، دلم به عشق تو بار سنگینی بر دوش دارد و جانم از دنیای مادی بیخبر و شگفتزده شده است.
هوش مصنوعی: بر روی گوش تو همه نگاه میکنند، مانند اینکه حلقهای در گوش تو قرار دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.