|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به اهمیت و ویژگی‌های درونی انسان اشاره دارد. شاعر می‌گوید که ویژگی‌های اصلی و ذاتی انسان از کمی و کیفی جدا هستند و هیچ‌کس نمی‌تواند این خوی درونی را فراموش کند. در واقع، این خوی بخشی از هویت هر فرد است و نمی‌تواند با فاصله یا تفاوتی کاهش یابد.
هوش مصنوعی: تو نه به گذشته وابسته‌ای و نه به آینده، آنچه اهمیت دارد، فاصله‌ای است که بین کم و زیاد وجود دارد و این فاصله به تو مربوط می‌شود.
هوش مصنوعی: هیچ‌کس هرگز حتی به اندازه‌ای هم به یاد نیاورد که بخشی از روح یا ویژگی‌های خود را که از تو سرچشمه می‌گیرد، به خاطر داشته باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
آلودهٔ دنیا جگرش ریش‌تر است
آسوده‌تر است هر که درویش‌تر است
هر خر که بر او زنگی و زنجیری هست
چون به نگری بار بر او بیش‌تر است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.