گنجور

 
عطار

جانا!‌غم تو با تن چون مویم داشت

وز بس خواری چو خاک در کویم داشت

من نیز به چشم بر نیایم هرگز

چشمم ز سرشک دست بر رویم داشت

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode