هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از غم‌های روزانه‌اش صحبت می‌کند و می‌گوید که هر روز غمی جدید به او فشار می‌آورد که به مراتب بیشتر از غم‌های دیگر مردم است. او معتقد است اگر کسی نتواند در برابر این غم‌ها صبر کند، در نهایت تسلیم خواهد شد و به ناچار با آن غم‌ها کنار خواهد آمد.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از غم‌های روزانه‌اش صحبت می‌کند و می‌گوید که هر روز غمی جدید به او فشار می‌آورد که به مراتب بیشتر از غم‌های دیگر مردم است. او معتقد است اگر کسی نتواند در برابر این غم‌ها صبر کند، در نهایت تسلیم خواهد شد و به ناچار با آن غم‌ها کنار خواهد آمد.
هوش مصنوعی: هر روز با یک غم جدید روبه‌رو می‌شوم که احساس می‌کنم این غم از تمام غم‌های دیگر دنیا سنگین‌تر است.
هوش مصنوعی: اگر کسی توان تحمل چنین صبری را نداشته باشد، در نهایت تسلیم می‌شود و به درون خود برمی‌گردد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بیگانگی ات چو با دل خویش آید
هر جای که مرهمی زنی نیش آید
صد زخم خوری به تیغ بر تن به از آنک
یک زخم زتو بر دل درویش آید
چون خیل غم تو در دل ریش آید
بر سینه ز درد و غصه صد نیش آید
خونریز غمت چو مرد میدان طلبد
جز دیده کسی نیست که: تر پیش آید
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.