هوش مصنوعی: این ابیات اشاره به وجود رسوایی و ناپایداری در جهان دارند. شاعر از فردی می‌پرسد که چرا در دنیایی که پر از مشکلات و رسوایی است، همچنان به جستجوی خود ادامه می‌دهد. او همچنین به تناقضی اشاره می‌کند که اگر کسی خود را در این دنیا نمی‌بیند، پس چرا هنوز در آن به سر می‌برد. این پیام نشان‌دهنده تردید و اندیشه درباره وجود و جایگاه انسان در جامعه است.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این ابیات اشاره به وجود رسوایی و ناپایداری در جهان دارند. شاعر از فردی می‌پرسد که چرا در دنیایی که پر از مشکلات و رسوایی است، همچنان به جستجوی خود ادامه می‌دهد. او همچنین به تناقضی اشاره می‌کند که اگر کسی خود را در این دنیا نمی‌بیند، پس چرا هنوز در آن به سر می‌برد. این پیام نشان‌دهنده تردید و اندیشه درباره وجود و جایگاه انسان در جامعه است.
هوش مصنوعی: با توجه به اینکه دنیا محل آشکار شدن عیب‌ها و رسوایی‌ها است، چرا در چنین مکانی حرکت می‌کنی و رفت و آمد می‌کنی؟
هوش مصنوعی: وقتی میگویی که من در اینجا نیستم، پس چرا این همه به اینجا میآیی و حضور داری؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
ای روی تو چشم حسن را بینایی
یغماست مرا قبله گر از یغمائی
خندان گل سرخی و بت گویائی
زینست که از بتان تو بی همتائی
پاکی و منزهی و بی همتایی
کس را نرسد ملک بدین زیبایی
خلقان همه خفته‌اند و درها بسته
یا رب تو در لطف بما بگشایی
ای دوست تر، از دو دیده و بینایی
ای آنکه ز پیش چشم ناپیدایی
آن روز که آمدی مرا دربایی
گر تا به قیامت تو غذانی (؟) نایی
در چشم منی روی بمن ننمائی
واندر دلمی هیچ بمن نگرائی
ای جان و دل و دیده و ای بینائی
چون از دل و دیده در کنارم نائی
گر می دو هزار رطل بر پیمایی
تا می نخوری نباشدت شیدایی
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.