|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، پسر بیان می‌کند که هرگز کسی را ندیده است که آرزوی پادشاهی داشته باشد و برای این مقام جانش را فدا کند. او می‌گوید که کمال یک پادشاه را نمی‌توان به آسانی به دست آورد و حکیم نیز می‌گوید که اگر روزی پادشاهی باشد، آن روز خوشی خواهد بود. در کل، این ابیات به نقد آرزوهای بزرگ و واقعیات زندگی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: پسر گفت: هرگز کسی را ندیدم که به خاطر آرزوی داشتن قدرت و سلطنت، آزادی خود را از دست بدهد.
هوش مصنوعی: من نمی‌دانم از چه زمانی تا به حال کسی پیدا می‌شود که به پادشاهی برسد و آن را نخواهد.
هوش مصنوعی: کمال و زیبایی ملک (پادشاهی) را نمی‌توان از دست داد، زیرا شخص برای به دست آوردن قدرت و مقام، جان خود را فدای آن می‌کند.
هوش مصنوعی: حکیم می‌گوید که اگر روزی شاهی وجود داشته باشد، آن روز خوشایند خواهد بود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.