ساقیا گه جام ده گه جام خور
گر به معنی پخته‌ای می خام خور
زر بده، بستان میِ تلخ آنگهی
با بت شیرین سیم‌اندام خور
گردن محکم نداری پس که گفت
کز زبونی سیلی ایام خور
ترک نام و ننگ و صلح و جنگ گیر
توبه بشکن می ستان و جام خور
با فلک تندی مکن عطاروار
باده بستان لیک با آرام خور
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از ساقی می‌خواهد که جامی برایش پر کند و به او توصیه می‌کند که از نوشیدن شراب و لذت بردن از زندگی دریغ نکند. او به این نکته اشاره می‌کند که باید از زندگی و لذت‌های آن بهره‌مند شد و به بی‌معنایی جدال‌ها و درگیری‌ها توجهی نداشته باشد. همچنین، او پیشنهاد می‌کند که از توبه و دست کشیدن از خواسته‌ها دوری کند و با آرامش به زندگی ادامه دهد. به‌طور کلی، شعر دعوت به لذت‌بردن از زندگی و فراموش کردن مشکلات است.
هوش مصنوعی: ای ساقی، گاهی جامی به من بده و گاهی خود بنوش. اگر از معنای عمیقی برخوردار هستی، از انگور ناب مصرف کن.
هوش مصنوعی: پول بده و در عوض، شراب تلخی بگیر و سپس از دختری زیبا و دلربا لذت ببر.
هوش مصنوعی: اگر گردن محکم نداری، پس چه کسی گفت که از ناتوانی، ضربه های روزگار را تحمل می‌کنی؟
هوش مصنوعی: ترک کنی نام و ننگ و مسائل جنگ و صلح را، توبه‌ات را بشکن و باده بنوش.
هوش مصنوعی: با آسمان با غیض رفتار نکن، مانند عطار که خشمگین بود. باده را در آرامش بنوش و از آن لذت ببر.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.