ساقیا گه جام ده گه جام خور
گر به معنی پخته‌ای می خام خور
زر بده، بستان میِ تلخ آنگهی
با بت شیرین سیم‌اندام خور
گردن محکم نداری پس که گفت
کز زبونی سیلی ایام خور
ترک نام و ننگ و صلح و جنگ گیر
توبه بشکن می ستان و جام خور
با فلک تندی مکن عطاروار
باده بستان لیک با آرام خور