انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۴۲ به خدایی که در ولایت غیب عالم السر و الخفیاتست که غمت شه رخم به اسب فراق آن چنان زد که بیم شهماتست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به خدایی اشاره دارد که در عالم غیب و اسرار نهفته است. شاعر از غم فراق خود صحبت می‌کند و به شدت این غم را تشبیه می‌کند به ضربه‌ای که بر سرش فرود آمده و به احساس ترس و نگرانی اشاره دارد.
هوش مصنوعی: به خدایی که در سرای غیب، تمام رازها و امور پنهان را می‌داند.
هوش مصنوعی: غم تو به اندازه‌ای بر من تاثیر گذاشت که به سختی می‌توانم آن را تحمل کنم و احساس می‌کنم در خطر افکار و هیجانات شدید هستم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا ترا بود با تو در ذاتست
کعبه با طاعتت خراباتست
کافی دین و دولت ای صدری
که جنابت سپهر آیاتست
روح پروردهٔ ضمیر مرا
تا مدیح تو ورد اوقاتست
حرز دوشیزگان پرده غیب
[...]
قسم احوال پس ولایاتست
تا نگویی که شطح و طاماتست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.