انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۳۰۰ به خدایی که کرد گردون را کلبهٔ قدرت الهی خویش که ندیدم ز کارداری خویش هیچ سودی مگر تباهی خویش
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: نویسنده در این شعر به خدا اشاره می‌کند که بر گردون (آسمان) حکم‌رانی می‌کند و قدرت الهی‌اش را در کلبه‌اش به نمایش می‌گذارد. او بیان می‌کند که در کارهای خود هیچ سودی نمی‌بیند، جز ویرانی و تباهی.
هوش مصنوعی: به خدایی که آسمان‌ها و زمین را به عنوان سرای قدرت خود ساخته است.
هوش مصنوعی: کاری که از دست خودم درآوردم هیچ نفعی نداشت، جز اینکه فقط به خودم آسیب رساندم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
به خدائی که کرد گردون را
کلبهٔ قدرت الهی خویش
که ندیدم ز کارداری عشق
هیچ سودی مگر تباهی خویش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.