امیر معزی » رباعیات » شمارهٔ ۱۲۷ هر شب غم تو به مه اشارت‌کُنَدَم وز چشم پر آب خواب غارت کندم یک شب نگذارد که کنم دیده فراز چندان که خیال تو زیادت کندم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس غم و longing شاعر برای معشوقش است. او هر شب به یاد معشوقش گریه می‌کند و از بیخوابی رنج می‌برد. شاعر می‌گوید که هیچ شبی نیست که نتواند به خاطر یاد معشوقش خوابش ببرد و این خاطره همیشه در ذهنش به شدت حاضر است.
هوش مصنوعی: هر شب به یاد تو با دل حزینم به ماه پناه می‌برم و اشک‌هایم خوابم را می‌گیرند.
هوش مصنوعی: هر شبی نمی‌گذارد که چنان به یاد تو بیفتم که خیال تو در ذهنم بیشتر و بیشتر شود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.