گنجور

 
اهلی شیرازی

ای کاهوی تو صید بود صد شیرش

خورشید رخت کسی نه بیند سیرش

هر کس که بکوی تو دمی جان گرفت

زانجا نتوان راند به ده شمشیرش

 
 
 
sunny dark_mode