گنجور

برای پیشنهاد تصاویر مرتبط با اشعار لازم است ابتدا با نام کاربری خود وارد گنجور شوید.

ورود به گنجور

 
اهلی شیرازی

سرو من، چون سخن از لعل چو قندت گویم

بوسه یی خواهم و ترسم که بلندت گویم

آتش دل مگر از سینه خود آید بزبان

ورنه من حال دل سوخته چندت گویم

میرسی خرم و خندان مگذر بهر خدا

تا دعایی ز پی دفع گزندت گویم

بشنو از من سخنی ای دل غافل بخود آ

گرچه زان کار گذشتست که پندت گویم

شد پسند دل اهلی ز تو دشواری غم

زان قبول دل دشوار پسندت گویم