ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۵۶ آزادی و عشق چون همی نامد راست بنده شدم و نهادم از یک‌سو خواست زین پس چونان که داردم دوست رواست گفتار و خصومت از میانه برخاست
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات بیان می‌کند که آزادی و عشق به‌راستی وجود ندارند و او به بندگی و خواست خود اعتراف می‌کند. از این پس، با توجه به دوستی که دارد، هر گونه گفت‌وگو و خصومت از بین می‌رود.
هوش مصنوعی: آزادی و عشق هر دو به درستی دنیای واقعی نمی‌آیند، بنابراین تصمیم گرفتم که به بندگی درآیم و از یک سمت به خواسته‌هایم رجوع کنم.
هوش مصنوعی: از این پس، هر طور که دوست دارم، می‌توانم سخن بگویم و دعوا و اختلاف‌ها از میان برطرف شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
خیام تنت به خیمه می‌ماند راست
سلطان روح‌ست و منزلش دار بقاست
فراش اجل برای دیگر منزل
از پا فگند خیمه چو سلطان برخاست
این کار نگر که از تو امروز مراست
بازار بهشتیان چنین باشد راست
نی بوسه فروشی تو به نرخی که سزاست
نی بوسه خری بدانچه در حکم رواست
گر نور فلک چو طبع ما گردد راست
در مدح تو از طبع سخن نتوان خواست
هر بیت که در مدح تو خواهم آراست
در خورد تو نیست بلکه در طاقت ماست
دارنده چو ترکیب طبایع آراست
از بهر چه اوفکندش اندر کم و کاست؟
گر نیک آمد، شکستن از بهر چه بود؟
ور نیک نیامد، این صور عیب که راست؟
گر خصم نخواست از حسد کار توراست
ایزد ملکا هر آنچه او خواست نخواست
امروز که راست این سعادت که تو راست
اقبال فزون گشته و خصمان کم و کاست
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.