هوش مصنوعی: در این شعر، سلطان به ارزش گنجینه‌اش اشاره می‌کند، صوفی به اهمیت دلق پشمینه‌اش می‌بالد، و عاشق از دردهای عمیق خود سخن می‌گوید. اما در نهایت، گوینده می‌گوید که خود او بهتر از دیگران از راز درونش آگاه است.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، سلطان به ارزش گنجینه‌اش اشاره می‌کند، صوفی به اهمیت دلق پشمینه‌اش می‌بالد، و عاشق از دردهای عمیق خود سخن می‌گوید. اما در نهایت، گوینده می‌گوید که خود او بهتر از دیگران از راز درونش آگاه است.
هوش مصنوعی: سلطان می‌گوید گنجینه‌ام را به من بدهید، اما صوفی اشاره می‌کند که لباس پشمی من ارزش بیشتری دارد.
هوش مصنوعی: عاشق می‌گوید که من خودم می‌دانم چه دردی سال‌هاست به جانم نشسته و در درونم چه حالتی دارم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههای دیگر
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.