ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴۸۹ شمعم که همه نهان فرو میگریم میخندم و هر زمان فرو میگریم چون هیچ کس از گریه من آگه نیست خوش خوش به میان جان فرو میگریم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به تضاد بین احساسات درونی خود و ظاهرش اشاره می‌کند. او در دل غمگین است و بی‌صدا گریه می‌کند اما به ظاهر می‌خندد. چون هیچ‌کس از اندوه او باخبر نیست، به تنهایی دردش را تحمل می‌کند.
هوش مصنوعی: من مانند شمعی هستم که در دل خود غم‌های پنهانی دارم. در ظاهر میخندم، اما در درونم همیشه در حال گریه کردن هستم.
هوش مصنوعی: وقتی کسی از درد و گریه‌ام خبر ندارد، به آرامی و با دل شاد در درونم میگریم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
شمعم که ز خود نهان فرو میگریم
میخندم و هر زمان فرو میگریم
بر گریهٔ من چو هیچ کس واقف نیست
خوش خوش به درون جان فرو میگریم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.