ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۴۷۱ هیهات که باز بوی می می‌شنوم آوازهٔ های و هوی و هی می‌شنوم از گوش دلم سِرّ الهی هر دم حق میگوید ولی ز نی می‌شنوم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از شنیدن بوی می و صداهای شادابی و خوشی صحبت می‌کند. او به احساسات خود اشاره می‌کند که در درونش، صدای الهی را از طریق نی می‌شنود. به طور کلی، این اشعار تمایل به تجربه‌های معنوی و موسیقی دل‌انگیز را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: به هیچ وجه نمی‌توانم با بوی شراب عشق را مجدداً تجربه کنم و صدای شاداب و سرزندگی را در اطرافم بشنوم.
هوش مصنوعی: دلم هر لحظه از رازهای الهی صحبت می‌کند، اما من آن را از نی می‌شنوم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
بوی دم جان از دم نی می شنوم
از صحبت بی نکتهٔ وی می شنوم
آن نکته که قوت جان بی جانان است
بی زحمت حرف از دم نی می شنوم
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.