هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از درد و رنج خود سخن می‌گوید که به خاطر عشق و شوق به معشوق دچار عذاب شده است. او اشاره می‌کند که با هر قدمی که برمی‌دارد، گویی در حالی که دلش می‌سوزد، آتش عشقش را به اطراف می‌پاشد و از گناهانش دامن گل را آلوده می‌کند. به طور کلی، این اشعار بیانگر تضاد بین عشق و عذاب است.
محمد خاکشور در ۱۶ سال و ۷ ماه قبل، پنجشنبه ۳ مرداد ۱۳۸۷، ساعت ۱۲:۰۳ نوشته:
این رباعی به نام محمدرضا نوعی خبوشانی نیز ثبت شده است و سند متقنی دردست نیست که کدام درست است وتنها با تکیه برشیوه بیانی ومقطع زمانی زندگی آن دو محتمل است که این شعر باتوجه به نزدیکی اش به سبک هندی متعلق به نوعی خبوشانی باشد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات شاعر از درد و رنج خود سخن می‌گوید که به خاطر عشق و شوق به معشوق دچار عذاب شده است. او اشاره می‌کند که با هر قدمی که برمی‌دارد، گویی در حالی که دلش می‌سوزد، آتش عشقش را به اطراف می‌پاشد و از گناهانش دامن گل را آلوده می‌کند. به طور کلی، این اشعار بیانگر تضاد بین عشق و عذاب است.
هوش مصنوعی: من به راه خود می‌رفتم و در دل، ناراحتی و رنج را به همراهم می‌آوردم. جهنم، مانند آتش، از گریه‌ها و آه‌های من شعله‌ور می‌شد.
هوش مصنوعی: من به شوق دیدن تو از عالم وجود وارد گلستان می‌شدم و دامنم پر از گل‌های معطر می‌گشت، اما بخاطر اشتباهاتم، این گل‌ها به زمین می‌افتادند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۳ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.