هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس درد و اندوه خود سخن می‌گوید. او می‌خواهد غم و نام محبوبش را از دل دیگران برباید و خود را در تنهایی غم‌انگیز نشان می‌دهد. در پایان، با اشاره به ناله‌اش، عصبانیت و ناراحتی‌اش را درونی کرده و حتی احساساتش را پنهان می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساس درد و اندوه خود سخن می‌گوید. او می‌خواهد غم و نام محبوبش را از دل دیگران برباید و خود را در تنهایی غم‌انگیز نشان می‌دهد. در پایان، با اشاره به ناله‌اش، عصبانیت و ناراحتی‌اش را درونی کرده و حتی احساساتش را پنهان می‌کند.
هوش مصنوعی: من غم تو را از دل غمگینم می‌گیرم و نام تو را از زبان دیگران نیز می‌ربایم.
هوش مصنوعی: من در دل ناله می‌کنم و زبانم را بسته نگه می‌دارم و در حالی که می‌چرخم، غم و اندوه را در خودم حس می‌کنم.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.