هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به عشق مجنون اشاره میکند که او به خاطر عشقش به معشوق، تفاوتها را نمیشناسد و در مسیر عشق خود دیوانهوار پیش میرود. او حتی هویت خود را در عشق گم کرده و هر کسی که به معشوق نزدیک میشود، به نوعی از خود بیخود میشود و خود را نمیشناسد.
اخطار: خلاصههای تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است میتوانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: شاعر در این ابیات به عشق مجنون اشاره میکند که او به خاطر عشقش به معشوق، تفاوتها را نمیشناسد و در مسیر عشق خود دیوانهوار پیش میرود. او حتی هویت خود را در عشق گم کرده و هر کسی که به معشوق نزدیک میشود، به نوعی از خود بیخود میشود و خود را نمیشناسد.
هوش مصنوعی: مجنونِ تو به قدری دیوانهی عشق تو شده که دیگر کوه را از دشت تشخیص نمیدهد و از خود بیخود شده است.
هوش مصنوعی: هر کس که به تو دست پیدا کرده، از خود بیخبر و گم شده است. کسی که تو را شناخت، خود را نشناخت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
میخواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.