هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی فردی است که با وجود ظلم و ستمی که بر او می‌رود، هیچگاه شکایت و ناله‌ای نمی‌کند و درون خود را به کسی نشان نمی‌دهد. او مثل شمعی است که از آتش درونش می‌سوزد، اما هرگز از درد خود به دیگران ابراز نمی‌کند.
اخطار: خلاصه‌های تولید شده توسط هوش مصنوعی در بسیاری از موارد نادرستند. اگر این متن به نظرتان نادرست است می‌توانید آن را ویرایش کنید.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر درباره‌ی فردی است که با وجود ظلم و ستمی که بر او می‌رود، هیچگاه شکایت و ناله‌ای نمی‌کند و درون خود را به کسی نشان نمی‌دهد. او مثل شمعی است که از آتش درونش می‌سوزد، اما هرگز از درد خود به دیگران ابراز نمی‌کند.
هوش مصنوعی: دل خوش آن کسی است که از ستم شکایت نکند و هیچ کس را از درون خود مطلع نسازد.
هوش مصنوعی: چون شمع به خاطر سوز دل خود به طور کامل ذوب شد و از شعله اش دست برنداشت.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
تا عصمت ایزدت نکوخواه نکرد
توقیع تو اِعتَصَمت بِالله نکرد
هرگز ستمی بر دل تو راه نکرد
ایزد به غلط تو را شهنشاه نکرد
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.